Dat ‘ze was boos’ niet de beste manier is om lezers emotioneel in je verhaal mee te nemen, leren de meeste schrijvers al snel. Show, don’t tell, is het devies. Maar hoe laat je iets ongrijpbaars als een emotie ‘zien’ zonder cliché of overdramatisch te worden? De truc van emoties beschrijven is dat het niet gaat om de emotie zelf…
Categorie: Schrijfprincipes
Concrete vorm geven aan het idee dat in je hoofd zit, van begin tot eind, is al uitdaging genoeg, maar vervolgens wil je het ook nog eens zo opschrijven dat lezers het zo beleven als je het bedoeld hebt. In deze blogposts zoom ik steeds in op een specifiek schrijfprincipe om je de handvatten te geven die je nodig hebt bij het schrijven van een goed verhaal.
Afstand tot de hoofdpersoon
Hoe ver weg staat de camera in jouw verhaal? Die vraag vormt een belangrijke overweging bij het kiezen van het perspectief. Maar wat wordt er bedoeld met die ‘afstand’, en wat kun je doen om de afstand tot je hoofdpersoon te vergroten of verkleinen? In deze blogpost geef ik je concrete handvatten.
Vier kwarten van een verhaal
Verhaalstructuur is een handig gereedschap, maar als je te strak vasthoudt aan een gedetailleerde checklist van plotpunten, kun je onbedoeld de eigenheid uit je verhaal halen. In deze blogpost deel ik de basis van een eenvoudige en flexibele structuur die mij helpt om mijn verhalen beter op te bouwen.
Redacteur of schrijfcoach?
Laatst kreeg ik van een schrijver de vraag: ‘Je zegt dat je geen tekstredactie doet, maar wat zijn al die verbeteringen en opmerkingen in mijn tekst dan?’ Zijn verwarring was terecht, en zette me aan het denken over wat in mijn ogen nou precies het verschil is tussen een schrijfcoach en een redacteur.
Eerste hulp bij kritiek
Het is onvermijdelijk. Zodra je je schrijfwerk aan de buitenwereld laat lezen, kom je vroeg of laat iemand tegen die dat verhaal waar je ziel en zaligheid in hebt gestort, hélemaal niks vindt. Hoe ga je om met die kritiek zonder gedemotiveerd te raken?
Verhaalstructuur: geen keurslijf maar hulpmiddel
Een bezwaar dat ik weleens langs zie komen over verhaalstructuur is dat het een verhaal saai en geforceerd zou maken. De denkfout is hier om de structuur te beschouwen als een invuloefening. Wat is het dan wél, en hoe gebruik je verhaalstructuur terwijl tegelijk je verhaal leidend blijft?