Ik heb nogal een mening over schrijfadviezen die worden gepresenteerd als de Enige Echte Waarheid. Zoals ‘show, don’t tell’, wat dan ook nog eens op verschillende – soms tegenstrijdige – manieren wordt uitgelegd. In deze blogpost lees je mijn kijk op twee van die interpretaties.
Blog
Feedback: magiërsleerling op het matje
Soms wil je informatie achterhouden voor de lezer, ondanks dat je hoofdpersoon er wel van op de hoogte is. Als je het goed doet, kan het de spanning verhogen, maar het risico bestaat dat je juist de lezer uit het verhaal trekt. In dit fragment ging het net niet helemaal goed, dus geef ik wat tips voor verbetering.
Naar de kern van je verhaal in 7 dagen
Waar gaat je verhaal over? Je kan die vraag op ontelbare manieren beantwoorden: de hoofdpersoon of de wereld beschrijven, de gebeurtenissen opsommen of het belangrijkste conflict benoemen. Allemaal prima, kloppende antwoorden. Maar wat is nou écht de kern van het verhaal, de ruggengraat waar al het andere op steunt?
Outlinen is ook ontdekken
Het lijkt de grootste tegenstelling in de schrijfwereld: maak je vooraf een outline voor je verhaal, of ontdek je het liever tijdens het schrijven? Aan de hand van mijn eigen schrijfproces laat ik zien dat ook schrijven met een outline altijd een ontdekkingsreis blijft.
De innerlijke reis
Een plot van te voren uitstippelen is relatief makkelijk, maar hoe plan je iets ongrijpbaars als de innerlijke groei van een personage? Goed nieuws voor de plotters (maar ook voor anderen die karakterontwikkeling bewuster willen aanpakken): met het juiste begin- en eindpunt creëer je houvast.
Zoveel schrijvers, zoveel schrijfadviezen
De wereld is vol schrijfadviezen, sommige uitentreuren herhaald: ‘Schrijf iedere dag!’ ‘Niet herschrijven voor je bij het eind bent!’ Dat je zo’n advies eindeloos opnieuw tegenkomt, wil nog niet zeggen dat het voor jou ook zal werken. Hoe kun je dan wel het beste omgaan met al die schrijftips?