Beschrijvingen zijn een belangrijk onderdeel van een verhaal: je wil je lezer ten slotte een beeld geven van de scène. Maar hoe vind je de balans tussen te veel of te weinig beschrijven? Ik geef je een paar principes die je zullen helpen om beschrijvingen boeiend te houden.
Blog
Gidsen in de mist
Als schrijver hoef je nooit alleen te zijn: ook als je geen mensen van vlees en bloed om je heen hebt, kunnen je personages je nog gezelschap houden. Dat geldt zeker voor Sophia Drenth: haar personages ontwikkelen een eigen mening en kunnen soms haar leven danig overhoop gooien.
Persona’s en portretten
Schrijvers zijn niet de enigen die te maken krijgen met het verzinnen van fictieve personen. Antoni Dol gebruikt zijn ervaring uit de IT om persona’s te ontwerpen bij zijn verhalen. In deze blogpost legt hij uit hoe hij dat gereedschap inzet om personages te ontwikkelen en ze beter te leren kennen.
Personages die verrassen
Volgen je personages je plot, of andersom? Dat verschilt vaak per schrijver. De personages van Kim ten Tusscher geven regelmatig een heel eigen draai aan hun verhaallijnen. Soms gaat het om een enkele scène, maar soms zijn de gevolgen groter, zoals ze in deze blogpost laat zien.
Het verleden maakt het personage
Ieder mens wordt gevormd door wat diegene in het verleden heeft meegemaakt, en bij fictieve personages is dat niet anders. Hoe uitgebreid je die achtergronden uitwerkt, wisselt per schrijver, maar voor mij is het een belangrijke stap om mijn personages beter te leren kennen.
Feedback: een kil welkom
Dialogen zijn een krachtig instrument om op een spannende manier informatie te geven in je verhaal. Om de lezer mee te nemen in zo’n gesprek, is niet alleen de dialoogtekst zelf, maar ook de tekst ertussen belangrijk. Hoe dat werkt, dat lees je in deze bespreking van een fragment door schrijver Jelsi.