Middenin de actie beginnen kan een effectieve manier zijn om lezers je verhaal in te trekken. De uitdaging is dan wel om te zorgen dat de lezer voldoende informatie heeft om te begrijpen wat er gebeurt. In deze blogpost ga ik daarop in aan de hand van de opening van een verhaal van Wim Slierendregt.
Author: Anna Mattaar
Als schrijvende tiener gaf ik al feedback op andermans verhalen. Het is een lange en kronkelige weg die van dat allereerste begin uiteindelijk – en onvermijdelijk? – naar Fictera heeft geleid. Onderweg leerde ik hoe gigantisch de verschillen tussen schrijversbreinen zijn en dat wat voor de één geweldig werkt, de ander zal blokkeren: reden om andere schrijvers te willen helpen om hun eigen, unieke schrijfproces te vinden. Zelf schrijf ik fantasy met een focus op de persoonlijke worstelingen van personages die buiten de bestaande hokjes vallen.
De grote herschrijfpuzzel
Hoe preciezer je voor je ziet wat je wil met een verhaal, hoe lastiger het kan zijn om dat met alle nuances goed op de lezer te laten overkomen. Voor mij zijn proeflezers daarom een onmisbaar deel van het proces om de woorden op papier te laten aansluiten bij het verhaal in mijn hoofd.
Feedback: welkome indringers
Actiescènes draaien om spanning en een hoog tempo: het is geen moment voor uitgebreide beschrijvingen. Toch heeft juist een actiescène ook baat bij aandacht voor de omgeving en beeldende details. Ik geef wat voorbeelden aan de hand van een spannend fragment van Ilja Nijdam.
Van gedachte naar emotie
Dat ‘ze was boos’ niet de beste manier is om lezers emotioneel in je verhaal mee te nemen, leren de meeste schrijvers al snel. Show, don’t tell, is het devies. Maar hoe laat je iets ongrijpbaars als een emotie ‘zien’ zonder cliché of overdramatisch te worden? De truc van emoties beschrijven is dat het niet gaat om de emotie zelf…
Hoe splits je een boek?
Zeker als je voor het eerst met een boek bezig bent, is het nog moeilijk om in te schatten hoeveel verhaal er in hoeveel pagina’s past. Robin Rozendal en ik liepen er allebei tegenaan en in deze video vertellen we wat we geleerd hebben over het in twee boeken opdelen (of vier, of tien…) van je verhaal.
Feedback: wolveneiland
Aan het begin van een verhaal wil je de aandacht van de lezer grijpen, zodat die verder leest in plaats van het boek weg te leggen. Hoe doe je dat, vooral wanneer je tegelijk ook een hele fantasywereld wil introduceren? Dat is waar Dimitri Vanhalme, de schrijver van dit fragment, feedback op vroeg.