Zonder personages geen verhaal, maar toch staan ze bij de ene schrijver meer op de voorgrond dan bij de andere. De verhalen van Johan Klein Haneveld draaien in de eerste plaats om de achterliggende ideeën, waarbij de personages een middel zijn om die ideeën over te brengen.
Maand: oktober 2022
Alwetende verteller vs. head hopping
De alwetende verteller is een perspectiefvorm waarin je met meerdere personages tegelijk kan meekijken. Dat kan makkelijk lijken: minder kans op perspectieffouten. Zo simpel is het helaas niet. Wat is nou precies het verschil tussen wisselende perspectieven en een alwetende verteller?
Een nieuwe vriend
Om meer van je personages te weten te komen, kun je allerlei hulpmiddelen gebruiken die voor levende mensen bedacht zijn, zoals vriendenboekjes of naam-analyses. In deze blogpost vertelt Marieke Frankema hoe verschillende methodes haar helpen om haar personages te leren kennen.
Van functioneel naar personage
Wanneer je begint vanuit een idee voor een plot of wereld, heb je vervolgens personages nodig om je verhaal te bevolken. Joke Adam vertelt in deze blogpost hoe ze te werk gaat om die verhaalfuncties steeds verder in te vullen, tot het levende personages worden.
Het begint met een beeld
Soms zijn personages er ineens, kant en klaar, en hoef je ze alleen nog maar te volgen. Dat is althans hoe het Ninja Paap-Luijten meestal vergaat. In deze blogpost neemt ze je mee in het ontstaan van zo’n personage en vertelt ze wat die intuïtieve aanpak betekent voor de rest van haar schrijfproces.
Feedback: koude douche
De opening van een verhaal heeft een zware last te dragen: het moet de aandacht van de lezer grijpen met een spannende of intrigerende situatie, en tegelijk een sterk eerste beeld scheppen van personages en setting. In dit fragment van Titia Schut gaat het eerste goed, maar kan het tweede nog wat aandacht gebruiken.