Actiescènes draaien om spanning en een hoog tempo: het is geen moment voor uitgebreide beschrijvingen. Toch heeft juist een actiescène ook baat bij aandacht voor de omgeving en beeldende details. Ik geef wat voorbeelden aan de hand van een spannend fragment van Ilja Nijdam.
Maand: juli 2022
De best mogelijke wolk
Eerst in het hoofd van de schrijver, dan op (digitaal) papier, met proeflezers en uiteindelijk met een professionele redacteur… een manuscript gaat vele rondes door voordat je van een boek kan spreken. Morgan Blade neemt ons in deze blogpost mee in haar herschrijfproces.
Van gedachte naar emotie
Dat ‘ze was boos’ niet de beste manier is om lezers emotioneel in je verhaal mee te nemen, leren de meeste schrijvers al snel. Show, don’t tell, is het devies. Maar hoe laat je iets ongrijpbaars als een emotie ‘zien’ zonder cliché of overdramatisch te worden? De truc van emoties beschrijven is dat het niet gaat om de emotie zelf…
Ervaring en onzekerheid
Alle goede feedback die je als schrijver krijgt, neem je mee naar je volgende verhalen, waardoor je steeds meer verbeterpunten zelf al zal opmerken. Johan Klein Haneveld heeft het met 23 boeken talloze keren meegemaakt en vertelt in deze blogpost in welke situaties hij tegenwoordig nog proeflezers inschakelt.
Schrijfgroepjes en stemmen in je hoofd
Als plotter hoef je meestal geen hele grote aanpassingen meer te maken in je verhaal als de eerste versie af is, maar proeflezers kunnen alsnog waardevol zijn om de details goed te krijgen. In deze blogpost vertelt Marleen Dolman door welke proefleesrondes haar manuscript heen gaat.
Van Buggoush naar Abar
Soms ben je heel tevreden over wat je hebt geschreven, maar blijkt na reacties van proeflezers dat het verhaal toch nog niet doet wat het moet doen. In deze aftrap van een nieuwe serie laat Robin Rozendal zien hoe ze dat soort feedback verwerkt, met een voorbeeld uit een van haar aankomende boeken.